ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΑΔΙ - Βλάσσης .Ο Σύλλογος Ψαράδων Ηρακλείου ήδη ετοιμάζεται για κινητοποίηση

ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΓΙΑ  ΠΑΡΑΓΑΔΙ - Βλάσσης .Ο Σύλλογος Ψαράδων Ηρακλείου ήδη ετοιμάζεται για κινητοποίηση
Δεν έχει αφήσει ψάρι γιά ψάρι στο Ηράκλειο..Kαι γιά ότι θέλετε σε καραβάκι ..τηλ. 6977 266740


hit counter javascripthit counter html code





Αναγνώστες

Mensagens Para Orkut

Mensagens Para Orkut - Cartoon Recados Para Orkut

Δεν θα βρείτε καλύτερο καραβάκι πουθενά

Δεν θα βρείτε καλύτερο καραβάκι πουθενά
Click on this photo

Tο απόλυτο εργαλείο για ψάρεμα..

Tο απόλυτο εργαλείο για ψάρεμα..
Click on this photo

Welcome to Star Beach Water Park

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

Ηello Tokyo Japan...











Τι να πει κανείς για την πόλη την πιο μεγάλη απ’όλες (για να παραφράσω Μαγιακόφσκι);
Η πιο εύστοχη μεταφορά που μου έρχεται στο μυαλό, είναι ότι το Τόκυο είναι η Ιαπωνία: όπως η χώρα από το πουθενά απέκτησε όνειρα για (half-)world domination και εξελίχτηκε στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του πλανήτη, έτσι και το Edo από ένα ασήμαντο χωριό έγινε στα χρόνια μας η Μεγαπόλη από το μέλλον.





Δεν ξέρω αν θυμάστε εκείνες τις σκηνές στο Blade Runner όπου ο Ντεκάρτ περιάγεται με το ιπτάμενο όχημά του ανάμεσα σε ηλεκτρονικές γιγαντοαφίσες… φαίνεται ότι ο Ridley Scott έκανε έναν ωκεανό λάθος όταν διάλεγε το Λος Άνχελες σαν τοποθεσία της ταινίας (δεν ξέρω αν την είχε ορίσει ο PKD στο βιβλίο του βέβαια), γιατί τα visuals δεν έχουν καμιά σχέση με την ατμόσφαιρα στη μεγαλούπολη της νότιας Καλιφόρνιας, ενώ άμεσα φέρνουν στο μυαλό το απέραντο urban sprawl που είναι το Τόκυο.





Αν μη τι άλλο, πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσες φωτεινές διαφημίσεις…Ως έλληνες έχουμε ιδία άποψη περί άσχημων πόλεων. Το Ηράκλειο, η Αθήνα, ακόμη και η Θεσσαλονίκη ιδωμένη από το αεροπλάνο, προκαλούν με την ασχήμια τους. Προσωπικά θεωρώ τη θέα του Λεκανοπεδίου από την Ακρόπολη περίπου τραυματική εμπειρία.





Σίγουρα τραυματική αν σκεφτώ ότι πριν όχι και πάρα πολλά χρόνια ήταν μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας. Δεν ξέρω πώς ήταν το Edo πριν το Τόκυο φτάσει τις τερατώδεις διαστάσεις που έχει σήμερα, αλλά η πλήρης έλλειψη φυσικών γεωλογικών μορφών αναφοράς όταν το ατενίζει κανείς από την κορυφή του ουρανοξύστη στο Roppongi Hills είναι εφιαλτική. Αν σύγχρονη Ιαπωνία συμβολίζει ίσως πάνω απ’όλα τη “νίκη” του ανθρώπου πάνω στη φύση, πάνω στις εκπλήξεις και τις τυχαιότητές της, το Τόκυο είναι το μεγαλύτερο σε έκταση ανθρωποποίητο “οικοσύστημα”.





Αυτό που μου είναι λίγο δύσκολο να κατανοήσω είναι πώς δεν μπήκε μια τάξη μετά τον Πόλεμο και να χτιστεί η πόλη με έναν τουλάχιστο επιφανειακά ορθολογικό τρόπο. Αλλά φαίνεται ότι οι εργολάβοι με κάποια μέθοδο κατάφεραν να χτίσουν όπως ήθελαν όπου ήθελαν.





Αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν δυο τρεις οάσεις μέσα στον ωκεανό του τσιμέντου: το αυτοκρατορικό παλάτι και οι κήποι του, το Meiji Shrine, ένα μεγάλο πάρκο με ιστορικό νεκροταφείο… αυτά. Για 30 εκ. κατοίκους!
Κάτι άλλο που είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με το Τόκυο είναι ο υπόγειός του, που είναι βέβαια και το πιο εκτεταμένο σύστημα αστικού μετρό στον κόσμο. Πάντως, μια που κυκλοφόρησα μόνο Σαββατοκύριακο ούτε αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να δω τους υπαλλήλους να σπρώχνουν τους επιβάτες για να χωρέσουν στα βαγόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου